วันพุธที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2553

ต่อกลอน On Facebook 1

Deen Need 29 กันยายนเวลา 22:50 น.
ขอเริ่มก่อน... 3 4

"รักแท้นี้ มีจริง หรือที่ไหน"

--------------------------------------------

Ausak PHokanurak 29 กันยายนเวลา 22:58 น.

อยู่ที่ใจ ใยเล่า เฝ้าไฝ่หา
สายตามอง ทอดไป ไกลสุดตา
เหมือนยังพล่า มองไป ไม่เห็นมี
--------------------------------------------

Ausak PHokanurak 29 กันยายนเวลา 23:12 น.

ความรักนี้ จักเปรียบ เทียบได้ดั่ง
กุหลาบทั้ง ยังมี สักกี่หนาม
ถึงสวยสด จรดใจ เท่าใดตาม
ก็ยังย่าม หนามคอยแทง ให้แคลงใจ

--------------------------------------------

Ausak PHokanurak 29 กันยายนเวลา 23:19 น.

จะรักได้ เท่าใด ให้ใจบอก
ถึงคราชอก ช้ำไป ใครจะสน
สุขหรือทุกข์ คลุกเคล้า เข้าใจตน
เรียกว่า"คน" รู้รัก มักสมปอง
--------------------------------------------

Deen Need 30 กันยายนเวลา 1:03 น.

รักแท้นี้ มีจริง หรือที่ไหน
ตอเรสไซร์ ไร้ฝีเท้า ยังหม่นหมอง
รักแท้นี้ คืออะไร ใครฝันปอง
แมนซิลอง ซื้อดู สู้ราคา

รักแท้นี้ ใครเล่า เฝ้าฝันอยู่
เจอร์ราดดู ทีท่า น่าตามมา
รักแท้นี้ มีใคร เห็นกับตา
มาซิมา แมนซิตี้ ที่รอเธอ... :)


วันอาทิตย์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2553

ปันยิ้ม(ชื่อตัวละครขำขัน)

หากใครได้อ่านหนังสือขำขัน เฮฮา ทะลึ่งๆ มักจะได้ยินคำศัพท์ใหม่ๆ ที่หนังสืออื่นๆ ไม่มี ซึ่งคำเหล่านั้นมักทำให้เกิดเสียงหัวเราะและอารมณ์ขันได้เป็นอย่างดี หนึ่งในคำเหล่านั้นคือการตั้งชื่อของตัวละคร ที่นักเขียนได้บรรจงแต่งขึ้นทั้งที่เขียนขึ้นมาเองหรือกระทั่งการล้อเลียนชื่อคนดังต่างๆ โดยเฉพาะดารานักแสดง ทำให้ผู้ที่อ่านหนังสือประเภทนี้สามารถอมยิ้มได้ ถึงแม้เนื้อเรื่องจะโดนใจหรือไม่ก็ตามดังที่นำมาเป็นตัวอย่าง ตามนี้

กำชัย ญาหนิม สอนราม
ปานวิ่น สมบ๊วย แอ่นดิ้ว
ซันหนี้ ฉินวุฒิ ปองสัตว์
จิรายุบ ผลิตโฉด พาราดอน
ทักษะเอียน ชาครก สายเปื่อย
โอบามั่ว ชะยาดา เจตเริม
ตรีชรา เฉลียงชัย วรดูด
สงคลานต์ นิโคลน สายบ่วง
หวีละภาพ เกลียดกมล เขมะนิด
สมกล้วย สิงหาปด เย็นสุดา
เห่ยศักดิ์ ปกรลิง บอดศักดิ์
สมเห่ย เฌอมาร สมด้วน
นิชคัน เรืองหัก อภิเชือด
หนามทิพย์ เจนสุเดือย น้ำพึ่ง
ชมพูนุ้ย เอมู่ ปลวกศักดิ์
มโยนี แมททุย สรยุบ
อาภาพวง เทหญ้า วีระชุย
ทีละธาดา สุมนรัด วอนละฤทธิ์
ถกลเกลียด ระพีพัด รุ่งระหวี

วันพุธที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2553

แก้ปัญหาบ้านเมือง (ได้เหรอ)

ปัจจุบันจะเห็นข่าวต่างๆ มากมายที่นำเสนอออกมาผ่านสื่อทั้งโทรทัศน์ วิทยุ หนังสือพิมพ์ และข่าวออนไลน์ที่มีการเติบโตมากในปัจจุบัน ซึ่งมากกว่า 60 - 70% เป็นข่าวที่ไม่ดีในแง่ของการเกิด เพราะส่งผลกระทบต่อผู้ที่เกิดเหตุการณ์นั้นๆ หรือผู้ที่มีความเกี่ยวข้องเป็นอย่างมาก แต่จะเป็นแง่ดีของคนที่ไม่เกี่ยวข้องในการที่จะนำมาเป็นข้อคิด เตือนสติ เตือนใจและระแวดระวังในการใช้ชีวิตมากขึ้น เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์นั้นซ้ำขึ้นอีก
ในเมื่อข่าวที่เกิดขึ้นมาแล้วโดยเฉพาะข่าวเหตุการณ์ที่ไม่ดีหรือถึงขั้นร้ายแรงก็ไม่สามารถที่จะแก้ไขย้อนหลังได้ แต่สามารถที่จะป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีกได้ โดยผู้เขียนของยกตัวอย่างข่าวที่เกิดขึ้นและวิธีป้องกันที่อาจจะได้ผลจริง ไม่จริง หรือ ขำขัน ล้อเล่น ก็แล้วแต่ว่ามีผู้ที่จะทำจริงๆ หรือไม่

ตัวอย่างที่ 1 ข่าวนักศึกษาอาชีวะแห่งหนึ่งลอบทำร้ายคู่อริบนรถเมล์เป็นเหตุให้มีผู้โดยสารเสียชีวิต

เป็นข่าวดังข่าวหนึ่งและอีกหลายๆ ข่าวที่เกี่ยวกับ นักศึกษาอาชีวะมักจะรอรถเมล์ที่คู่อริใช้เดินทางไปมาเป็นประจำ เมื่อเจอคู่อริก็ตรงเข้าไปทำร้าย โดยไม่สนคนอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวข้อง
เป็นผลให้เกิดการบาดเจ็บหรือรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิต

วิธีป้องกัน
วิธีป้องกันอย่างหนึ่งที่ผู้เขียนอยากนำเสนอ คือ การให้คนขับรถเมล์ กระเป๋ารถเมล์ หรือนำบุคคลใดก็ได้ สวมชุดปลอมเป็นตำรวจหากมีหลายคนยิ่งดี เพราะตำรวจถือได้ว่าเป็นผู้มีอิธิพล น่าเกรงขาม ซึ่งสามารถที่จะทำให้นักศึกษาที่มีเรื่องกันมีความกลัว ไม่กล้าที่จะทำอะไรที่เสี่ยงต่อการติดคุก


ตัวอย่างที่ 2 ข่าวการปล้นร้านทอง

วิธีป้องกัน
วิธีป้องกันก็มีลักษณะเหมือนกับเหตุการณ์ที่นักศึกษาอาชีวะที่มีเรื่องกัน ก็คือ การให้เจ้าของร้านหรือพนักงานปลอมตัว เป็นตำรวจ อาจจะอยู่ด้านนอกหรือด้านในร้านก็ได้ โจรที่จะปล้นร้านทองเมื่อเห็นตำรวจแล้ว ก็อาจเปลี่ยนใจไปเลยก็ได้
จะเห็นได้ว่าวิธีการป้องกันทั้งสองอย่าง เป็นวิธีการข่มขู่ ข่มขวัญ เพื่อทำให้ผู้ที่คิดร้าย เกิดความกลัว โดยการนำตัวอย่าง ภาพพจน์ของตำรวจ ผู้ซึ่งรักษาความสงบของบ้านเมือง ที่เป็นที่ยำเกรงของประชาชน เพื่อหวังที่จะให้คนที่คิดผิดกลัวต่อการกระทำของตนเอง

วันพุธที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2553

อุปสรรค

ตั้งแต่เริ่มต้นในวัยเด็กทุกๆ คน ล้วนแล้วแต่เจออุปสรรคหลายๆ อย่าง ทั้งหนัก ทั้งเบา หลายคนสู้ หลายคนย่อท้อหลายคนได้รับการช่วยเหลือ บางคนเจ็บมาก บางคนเจ็บน้อย บางคนผ่านพ้นไปได้ด้วยดี แต่บางคนกับต้องเผชิญอุปสรรคโดยไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดเมื่อไหร่

มีเหตุผลอะไรที่ทำให้ทุกคนต้องเจอกับอุปสรรคและอุปสรรคของแต่ละคนมันเหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไรบางครั้งเราเคยคิดว่าอุปสรรคของเรานั้นมีมากกว่าคนอื่น ทำให้เรารู้สึกย่อท้อ หมดแรงบันดาลใจที่จะทำสิ่งต่างๆ ต่อไป แต่หารู้ไม่อุปสรรคนั้น ถ้านำไปเทียบอีกหลายคนที่เจอกับอุปสรรคเช่นเดียวกับที่เราเจอ อุปสรรคของเราเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวเดียวเท่านั้น ถึงอย่างไรก็ตามอุปสรรคไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกันได้ แต่สามารถนำมาเป็นแรงผลักดันให้สู้ต่อไปได้

*จงทำสิ่งที่มีให้ดีที่สุด ดีกว่าทำสิ่งที่ไม่มีให้มีและให้ดีที่สุด
*ทำไม่ดีให้แก้ ทำดีให้พัฒนา